Vasyl ... też człowiek

 

To zapamiętam z tych Mistrzostw Świata. Chociaż na początku była afera jeansowa (Carlsen wykluczony za spodnie). To jednak najbardziej mnie wzruszył Ivanchuk.

Ignacy Haja

 Urodził się 22 grudnia 2024 r. 3,58 kg 55 cm. Jest radość. Są Wesołe Święta. Cóż więcej trzeba?

XXVI Licealiada (szachy drużynowe) Poznań

 

Ten młody człowiek w pomarańczowej bluzie, to IM (a już wkrótce GM) Jan Klimkowski, Wicemistrz Świata do lat 18, człowiek ze sztabu aktualnego Mistrza Świata Gukesha Dommaraju, uczestnik XIX PITS Wapno. 

W przeszłości już sędziowałem kilka imprez SZS, w których grał Jan. Bardzo skromny, sympatyczny młody człowiek.

Więcej zdjęć na: https://photos.app.goo.gl/hTvEHCCX9gpdaQVj9 

Serwis turniejowy: http://www.chessarbiter.com/turnieje/2024/tdr_7170/final_standings_teams&7.html 

Wystartowały ostatecznie 44 drużyny, udało się skończyć o godzinie 15, co uważam za bardzo przyzwoity wynik. 

__

27.12. znalazłem zdjęcie z 2023 r.

Gukesh Dommaraju 18. Mistrzem Świata

 

Mecz zakończył się ... porażką Dinga Lirena i to głupią porażką. Tak to wygląda dla ... silnika szachowego. My Polacy możemy się cieszyć. W sztabie Gukesha byli: GM Gajewski,  GM JKD, GM Wojtaszek i IM (z normami GM) Klimkowski. Zatem wygrał "polski" kandydat, a Polacy mieli pewnie duży udział w sukcesie. Gdy już wszyscy myśleli o dogrywce w szachach szybkich, w ostatniej partii, w remisowej końcówce Ding Liren nie wytrzymał presji i "znalazł" przegrywające posunięcie. 

Okazuje się, że w ludzkich rozgrywkach psychika ma olbrzymie znaczenie. Nie wystarczy znać warianty, nie wystarczy umieć liczyć. Trzeba umieć wyłączyć lęk.

Gratulacje dla GUKESHA!

Bronek ... turysta!

 

Więcej o Bronisławie (Mirosław, to jego drugie imię) Piechockim można przeczytać na https://www.portalwrc.pl/wagrowiec/aktualnosci-z-powiatu/19535-powiat-wagrowiecki-triumfuje-w-rywalizacji-turystycznej 

Rzeczywiście punktował, punktował i ... wypunktował. Ja z nim do Jaraczewa (za darmo) jechać nie chciałem, to znalazł innego naiwnego :) zajęli ostatnie miejsce, ale zdobyli punkty. To znów, gdzie indziej pojechał i tak podróżuje. Teraz mnie namawia, żebym go zabrał na Licealiadę do Poznania 17. grudnia.

Turniej Mikołajkowy 2024 w Kcyni

 W ubiegłym tygodniu w Wągrowcu, udział był darmowy i moje sędziowanie było darmowe. W Kcyni było symboliczne wpisowe (20 lub 10 zł) ale ja też trochę zarobiłem. Frekwencja była porównywalna. W Kcyni zagrał nawet burmistrz. Nagrody bardziej atrakcyjne były w Kcyni, a największym zainteresowaniem cieszył się ... szachowy krawat (a najmniejszym książki).

tabela<<<

Turniej Mikołajkowy 2024

Na początku trochę się przestraszyłem. Pojawiło się tyle ludzi, że mogło miejsca zabraknąć, ale ostatecznie było niemal idealnie tzn.53 Udało się ich rozsądnie  posadzić. Sędziowanie jednocześnie szachów i warcabów nie jest prostą sprawą. Do tego większość to dzieci robiące trochę zamieszania, do tego Bronek zadający zupełnie nieuzasadnione pytania. To wszystko w czynie społecznym, a jednak całkiem zgrabnie. Idealnie przewidziałem, że 9 rund w warcabach skończy się równo z 7 rundami w szachach. Aż sam byłem zdziwiony. Nie było wpisowego, nie było nagród finansowych ani pucharów. Walka była zacięta, był serwis kawowy, a na końcu były dyplomy i słodkie nagrody. Na początek były dyplomy i przebieranie wśród nagród. Gdy skończyły się dyplomy "zaprosiłem" pozostałych, aby się "poczęstowali" resztą nagród :) Pewnie, gdyby ktoś nagrywał, to byłoby wesoło. Zresztą na gorąco komentowałem. A jednak miałem wrażenie, że wszyscy byli zadowoleni :)

Relacje:

https://www.portalwrc.pl/wagrowiec/aktualnosci-z-miasta/19476-mikolajkowy-turniej-szachowo-warcabowy-za-nami

https://wagrowiec.naszemiasto.pl/mikolajkowy-turniej-szachowo-warcabowy-za-nami/ar/c2p2-27046571

https://www.wagrowiec.pl/541,aktualnosci?tresc=22999

Tabele: https://www.chessmanager.com/pl/tournaments/4880125189685248/results/9

Czasami trzeba coś zmienić

 

... i wszystko zacznie "trybić". 

Od września pracuję w ZS 1 w Wągrowcu i ta szkoła ma piękną dużą halę. Wymyśliłem sobie, że jeśli ja mam poprowadzić w tym roku Licealiadę, to taki obiekt świetnie się nada. Już na początku roku szkolnego przedstawiłem dyrektorowi moją propozycję i otrzymałem wstępną akceptację. Termin się zbliża i trzeba było dograć szczegóły. Ja już dawno zaproponowałem datę 17. grudnia, wtorek, żeby nie trzeba było kombinować ze zwolnieniem z ZS 2. SZS podało tę datę, jako datę finału. Teraz niedawno napisali zapytanie w sprawie ewentualnej odpłatności za halę ... i się "zaczęło". Dyrektor zwrócił się z zapytaniem do starosty. Starosta zaczął się konsultować i ... wyszło, że taka impreza na hali za mocno zakłóci zwykłe zajęcia. Padła propozycja, żeby zamienić halę na dużo mniejszą salę. Ta mniejsza sala niewątpliwie pomieściłaby 120-140 szachistów, ale może być ich nawet 200. Oprócz uczniów będą jeszcze opiekunowie, których trzeba też gdzieś posadzić. Potrzebne będą krzesła i stoły, które trzeba będzie zabrać z jakiś sal. To dalej komplikuje sytuację. Do tego dochodzi jeszcze problem z parkingami w dzień roboczy. Miejsc parkingowych wokół szkoły brakuje dla pracowników, a dodatkowe kilkadziesiąt aut i to czasami busów, czyli większych, niż przeciętne osobówki, miałoby naprawdę duży problem. Starosta po konsultacjach podjął decyzję, że będzie trzeba zrobić zawody w mniejszej sali, a jak zabraknie miejsca, to wykorzystać dodatkowo świetlicę. Gdy wiadomość dotarła do Poznania, to następnego dnia miałem telefon i "męską" rozmowę z prezesem, że tak być nie może i czy ewentualnie chodzi o pieniądze? Podjąłem się dalszych negocjacji. Rozważaliśmy różne scenariusze i nijak nie pasowało, aż nie chcę się tego opisywać. W końcu przyszło olśnienie ... zmienić datę zawodów! Sobota 21. grudnia nagle rozwiązała wszystkie problemy. Nie blokujemy zajęć szkolnych, mamy pod dostatkiem krzeseł, stołów i sal, mamy puste parkingi. Trzeba było jeszcze tylko przekonać prezesa SZS. W pierwszej chwili ... zastanowienie, po analizie prośba o sprawdzenie terminów innych imprez szachowych. Pojawił się jeszcze jeden argument 17 grudnia jest ostatnim dniem próbnych matur, zatem niektórzy z potencjalnych zawodników (również z Wągrowca) mieliby kłopot z zagraniem tego 17. grudnia. To właśnie ten pretekst stał się kluczowy. Nagle przyszłość Licealiady zmieniła barwy z ciemnych na jasne. Tak to właśnie jest, że czasami trzeba coś zmienić! (np. termin)

O tablicach rejestracyjnych

 

Dzisiaj uczeń podesłał mi link do artykułu, gdzie było między innymi o moich tablicach :)

Kolor, a kolor (P0MYSL2)

 

Gdy przymierzałem się do kupna nowego auta, to ... najchętniej wziąłbym ... białe. Ale Ewa nie chciała białego. No to zgodziłem się na kompromis i szukałem niebieskiego. Na stronach internetowych Hyundai kolor "vibral blue pearl" nawet mi się spodobał i bardzo przypominał naszego Suzuki MK6. Gdy pojechałem do Torunia po odbiór auta, to nie znalazłem go po kolorze, tylko po rejestracji. Tak jak pisałem - dla mnie kolor nie jest najważniejszy. Na szczęście ... chwilowo wszystkim się podoba, przynajmniej tak mówią. Gdyby mówili inaczej, to ... też bym przeżył, bo co miałbym zrobić? Ważniejsze jest, że jeździ dobrze, że ma wiele ciekawych rozwiązań ... i wcale nie chodzi mi o przyciemniane tylne szyby, bo tego wcale nie oczekiwałem. Chciałem kupić auto po to, aby "uciec" z podatkami. Natomiast gdybym chciał pod moje oczekiwania, to musiałbym czekać może nawet do lutego ... a później i tak byłbym zdziwiony kolorem :)

Listopadowy wypad

 

Sama rocznica ślubu była 22X, impreza dla rodziny była 27X, a wyjazd do Mielna 9-11.XI. Dlaczego do Mielna? Miało być blisko i spokojnie. 

Mieszkaliśmy w tym apartemantowcu za mną, na trzecim piętrze, z boku, ale z widokiem na morze (zachodu Słońca jednak nie zobaczyliśmy, takie chmury były).

Atrakcją było otwarcie sezonu morsów. Natomiast po ryby najlepiej udać się do Unieścia (fajną promenadą) bo tam jest port rybacki i można bezpośrednio od rybaków kupić.

VAT 26 (nie) dla jdg

 

Jestem na etapie pozyskiwania nowego auta dla HAi. Kilka miesięcy temu na TikToku zobaczyłem film doradcy podatkowego, że "każdy" ma prawo "odzyskać" 100% VAT z zakupu auta firmowego i jest to "banalnie" proste. Tzn. przy zakupie zgłaszamy auto jako firmowe, tylko do użytku służbowego i mamy prawo odliczyć 100 %, następnie po jakimś czasie, gdy znudzi nam się prowadzić ewidencję ewidencję przejazdów, wystarczy złożyć aktualizację VAT 26 i wtedy przejdziemy na użytkowanie mieszane i co prawda będzie już można odliczać tylko 50% VAT ale nie będziemy musieli oddawać tamtej różnicy VAT, którą zyskaliśmy wcześniej. Żeby to potwierdzić udałem się nawet do Urzędu Skarbowego w Wągrowcu i tam panie na informacji nie wiedziały i kazały mi dzwonić do ekspertki od VAT, tej nie było, to kazały mi dzwonić do naczelnika, ten się tłumaczył, że obecnie nie miał długo do czynienia z VAT i jest tuż przed zdalnym szkoleniem, ale za kilka dni mogę przyjść ponownie. Jeszcze przed ponowną wizytą zadzwoniłem na infolinie Krajowej Administracji Skarbowej. Tam musiałem kilka minut posłuchać muzyki, bo pani musiała sprawdzić w przepisach ale w końcu sprawdziła i powiedziała, że rzeczywiście mogę tak zrobić tzn. na początku zgłosić jako firmowy, a następnie przejść na mieszany i nie ma określonych żadnych terminów i wszystko pasuje. Zatem w środę udałem się do US i zaniosłem deklarację VAT do nowego auta, którego jeszcze nawet nie mam, ale koszty już poniosłem. Nie ukrywałem przy tym moich zamierzeń dotyczących niedługiej aktualizacji tej deklaracji. Nie sądziłem jednak, że będę musiał robić to już tak szybko. Prawdopodobnie w przyszłym tygodniu udam się do US i oddam aktualizację jeszcze przed odbiorem P0MYSL2. Otóż dzisiaj natknąłem się na artykuł, z którego wynika, że jeśli przedsiębiorca parkuje takie auto przy domu, to US skarbowy podważa jego użytkowanie tylko do celów służbowych, bo potencjalnie taki przedsiębiorca może użyć auta do celów prywatnych. Ja akurat jestem w takiej sytuacji, że mam obok działkę niezabudowaną i teoretycznie planowałem tam nawet postawić specjalnie garaż dla drugiego auta, to cały czas jest blisko mojego domu i ... mogą to podważać. Zatem za kilka dni udam się z aktualizacją, ale mam nadzieję, że chociaż od tych kosztów opłaty wstępnej uda mi się odzyskać te 100 % VAT

link z artykułem<<

Wiało

 Mocno dzisiaj wiało. Nie pamiętam takiego wiatru w ten dzień. Ludzi było dużo na cmentarzu. Przeważnie ten dzień skłaniał mnie do refleksji i dzisiaj też tak było. Jednak nie mogłem się zabrać za pisanie, pewnie z przemęczenia. Cały czas na wysokich obrotach, cały czas coś do zrobienia, cały czas coś do przemyślenia. A końca nie widać. Następny tydzień znów będzie napięty. Chciałem jednak zrobić wpis, chociażby po to, by kiedyś móc sobie przypomnieć Wszystkich Świętych 2024.

Mistrzostwa Powiatu 2024'

 Zagrało 41 zawodników. Ja nie zagrałem, bo sędziowałem. Pierwotnie miał sędziować Michał Piechocki, ale z powodów osobistych nie mógł. Poszło (sędziowanie) ... idealnie. Tzn. patrząc na ten tydzień (zwariowany), gdzie jechałem już na resztkach sił, to przyjechało na turniej w sam raz zawodników. Frekwencja większa, niż w Szubinie :) We wszystkich kategoriach było "po troszeczku". Były dyplomy, puchary i nagrody, również finansowe. Był serwis kawowy, a udział był bezpłatny. Cóż więcej chcieć? A... honorarium sędziowskie :) Nie, sędziowałem ten turniej za darmo. Był też baner, na którym można się było podpisać. Tak naprawdę minął rok od zebrania założycielskiego Klubu MDK. 

Wyniki<<<

FOTO<<<

Szachiści z Luneburga w Wągrowcu 2024

 

Już kilkanaście lat się odbywają wymiany młodzieży między Luneburgiem, a Wągrowcem. Nie tylko szachiści, również inni sportowcy i nie tylko, ale dla mnie  funkcjonują ... szachiści. Większości dzieci na tym zdjęciu nie było jeszcze na świecie, gdy zaczęła się wymiana. Żeby miało to (spotkanie) "ręce i nogi" potrzebni są odpowiedni ludzie, którzy oprócz swojego czasu i kompetencji oddadzą trochę serca. Dla mnie w tym roku ten tydzień był, jak kolejny w tym roku szkolnym, mocno zaangażowany. Teraz już mogę napisać, że ... spotkanie "wypaliło", ale tylko ja zdaję sobie sprawę ile było perturbacji, które ostatecznie szczęśliwie przebrnąłem. Nie mam czasu, bo jutro muszę jeszcze przeprowadzić Mistrzostwa Powiatu, a następny tydzień będzie "pod hasłem", "rocznica ślubu". Spróbuję jednak wkrótce uzupełnić wpis.

23. Poznań Maraton

 

Nie biegłem dzisiaj. Nie wykluczam, że jeszcze kiedyś pobiegnę, ale ... to trzeba trochę trenować. Warunki były ... fatalne, tzn. wiało, padało. Chwilę oglądałem relację na żywo.

10 lat temu złamałem 4 godziny :) https://szachyibiegi.blogspot.com/2014/10/kosmos-4h-zamane.html Na początek, to trzeba by przynajmniej 5 kg zrzucić.

Na YT cały czas oglądają moje filmy

 

Oczywiście były lepsze czasy moich filmów. Jednak "czas oglądania" mnie satysfakcjonuje :) Gdyby przez 31 dni ktoś oglądał całodobowo moje filmy, to dałoby 744 godziny. Moje statystyki pokazują 766 godzin, ale w ciągu 28 dni, zatem nie jest źle. Natomiast czasu brakuje na tworzenie nowych filmów. Prawdopodobnie w obecnych czasach najlepiej byłoby robić typowo poradnikowe filmy i zawsze pewnie ktoś by chociaż chwilę zobaczył i by mu się reklama zdążyła wyświetlić. Niemniej jakaś satysfakcja po tych milionach wyświetleń jest :)

Wcale nie najgorszy czas

 

Gdzieś w głowie krąży myśl, że trzeba się do biegu trzech króli przygotować, a ostatni zapisany bieg mam z 2 sierpnia. Nawet bałem się, że nie uda mi się tej piątki przebiec. Na szczęście się udało. Teoretycznie mógłbym jeszcze biec, ale wolę być ostrożny. Mam nadzieję, że jeszcze ze dwa  razy w tym tygodniu ruszę się.

Oczywiście oczekiwałem czasu poniżej 30 minut. Jednak jak zdałem sobie sprawę, że dwa miesiące nie biegałem, to ... trzeba się cieszyć, że jest chociaż taki czas.

Wcale nie najlepszy wynik

 

Zamiast się spieszyć w 3 lub 5 minut, wolę sobie przełączyć zadania na tryb "przetrwania" i na spokojnie rozwiązywać. Dzisiaj tez nawet odchodziłem od komputera, stąd średni czas rozwiązywania zadania jest mimo wszystko zawyżony. Szło mi całkiem nieźle i myślałem, że nawet jakiś swój rekord pobiłem. Okazało się jednak, że to dopiero drugi wynik i kiedyś wykręciłem jeszcze lepszy. Wczoraj na zajęciach w MDK też grałem nie najgorzej. Za dwa tygodnie Mistrzostwa Powiatu, ... ale nie mam czasu, żeby specjalnie się przygotowywać.

Czas na Gołańcz

 

Dzisiaj miałem pierwsze zajęcia szachowe w Gołanieckim Ośrodku Kultury. Przyszło 10 osób. Nawet sobie nie pograli, bo w większości nie umieli jeszcze grać, ale chcą się nauczyć. Całą godzinę tłumaczyłem zasady. Za tydzień spróbujemy pograć.

Prosty wynalazek

 

Gdy wynaleziono koło cywilizacja ruszyła do przodu. Ja dzisiaj skorzystałem z wynalezienia potrójnego koła. Na obrazku widać wózek do przewozu towarów po schodach. Dzisiaj byliśmy pomagać Maksowi w przeprowadzce do nowego mieszkania. Wyzwaniem było przeniesienie pralki i zmywarki z mieszkania na drugim piętrze, bez windy. Na Allegro wypatrzyłem taki "wynalazek" i zdał egzamin. Normalnie dwóch silnych mężczyzn miało by trochę roboty, żeby znieść pralkę, która ma specjalne obciążenie i trochę waży. Dzięki wózkowi dałbym rafę sam. Maks tylko asekurował. Autentycznie dałem radę samodzielnie zjechać z pralką z drugiego piętra z przewieźć 200 metrów dalej do nowego mieszkania.

Czas ołowiu

 Felicjan Andrzejczak zmarł 17 września 2024 r. Ciężkie czasy cały czas trwają. Powódź na południu Polski. Ta piosenka ("Czas ołowiu") robiła, robi i robić będzie na słuchaczach wielkie wrażenie, a mi kojarzy się właśnie z Felicjanem Andrzejczakiem.

Na Olimpiadzie Szachowej w Budapeszcie Polacy przegrali z Rumunią 1:3, a Polki zremisowały z Ukrainą.

Spokojny 17 września

 

Jeszcze resztki choroby wychodzą ze mnie. Jeszcze nie rzuciłem się na dokończenie poprzedniego wpisu. Lekcje w szkole zeszły spokojnie. Doniesienia o powodzi na południu są wstrząsające, bo powódź była większa , niż ta w 1997. Tu w Wielkopolsce natomiast spokój. Na spotkaniu szachowym w Kcyni było tylko 4 uczniów. Jednak myślę, że spotkanie było dla nich dość kształcące i udało mi się wiele wiedzy przekazać. O 17 września pamiętam, jednak nie bardzo wiedziałem jak ugryźć temat, to posłużyłem się Klausem Schulze. Jak to możliwe, że już 2 lata go nie ma? Przez Kcynię nie byłem na spotkaniu z rodzicami w ZS2, ale wątpię, by ktoś mnie szukał na tym zebraniu. Tak właśnie mija taki dzień. Księżyc w pełni i nisko i w odcieniu czerwieni. Wiele krzywd dookoła, a ja jakoś prześlizguję się dalej.

Spotkanie studentów matematyki

 

Zdjęcie wysłałem sobie z Centrum Szyfrów Enigma w Poznaniu. Kilkadziesiąt lat temu (w czasach studenckich) była tam chyba siedziba PZPR, przynajmniej tak mi się wydaje. Pomysł na początek spotkana studentów matematyki naprawdę świetny. Oczywiście nie jest to muzeum dla każdego, tak mi się wydaje, 

Właściwie, to jechałem do Poznania wbrew wszystkiemu. Podstawowa przeszkoda - chwyciło mnie jakieś przeziębienie. Tydzień był pracowity, w czwartek były rady pedagogiczne w obu szkołach i cały dzień w Wągrowcu dał o sobie znać. Prawie nie mogłem mówić, taki byłem ochrypnięty, ale jednak pojechałem. Nie na wszystkich spotkaniach byłem. Na tych, na których byłem też zawsze wcześniej uciekałem i tym razem też wcześniej wybyłem.

Jak już wyzdrowieję, to ... może napiszę więcej.

Co z tego będzie?

 Na zdjęciu działo i czołg na wzgórzu w Chorwacji. Na pamiątkę po wojnie domowej sobie zostawili. W ostatnim dniu sobie trochę pojeździliśmy i różne takie atrakcje sobie zobaczyliśmy. Dzisiaj rada w jednej szkole jutro w drugiej szkole. W przyszłym tygodniu już do pracy. Z turniejami i sprawami sędziowskimi chwilowo cisza.

Rzetelność, czy rozsądek?

 Wstęp

Kilkanaście lat temu grałem w turnieju szachowym w Żninie i całkiem nieźle mi szło. Między innymi zremisowałem z pozycji siły z k+ (Markiem Olszewskim), wygrałem z I+. O ile dobrze pamiętam turniej był 9-dniowy (a co najmniej 7-dniowy). Do pełni szczęścia brakował mi tylko remis w ostatniej partii z zawodnikiem, który zajmował ostatnie miejsce. Takie było kojarzenie, bo tych zawodników, to aż tak dużo nie było. Pojechałem ostatniego dnia nastawiony bojowo, żeby w końcu tę normę na pierwszą kategorię zrobić. Niestety mój przeciwnik się nie pojawił. Co prawda otrzymałem punkt walkowerem i moje miejsce w tabeli się poprawiło, ale ... sędzia był na tyle rzetelny, że ani myślał zrezygnować z zapisu "+:-", co w praktyce przełożyło się na zmarnowanie moich pieniędzy i czasu i marzeń o normie. 

Właściwie, to nie było nic nadzwyczajnego w moim życiu. Miałem wiele tego typu przypadków. Wspomnę może o jeszcze jednym, takim bardziej znaczącym, który bardzo wpłynął na moje koleje życiowe. Otóż w czasie studiów na UAM, miałem przedmiot, który nazywał się algebra abstrakcyjna. To były czasy, gdy raczej podchodziłem do studiowania na zasadzie "zakuć, zdać i zapomnieć". Prowadzący starał się być bardzo rzetelny. Przy pierwszym podejściu do kolokwium nie udało mi się. Widocznie za mało czasu się uczyłem. Było jednak drugie podejście, poprawka. Żeby nie ryzykować, to już się poważnie pouczyłem. Nie były to już jednak tak proste zadania jak na pierwszym podejściu. To już było ewidentne "podniesienie poprzeczki". Zadania były już wyraźnie z wyższej półki. Jednak ponieważ się uczyłem, to coś tam rozwiązałem i czekałem na wyniki. Nadeszły następne zajęcia i prowadzący oddaje prace. To nie było takie po prostu oddanie, to było oddanie z omówieniem. "Tego pan nie zrobił, to pan zrobił, tu pan zapomniał, ... za to zadanie dostał pan tyle punktów, za to zadanie tyle, ... razem dostaje pan tyle (nie pamiętam dokładnie ile) punktów." W każdym razie była to liczba, która pozwalała zaliczyć to kolokwium. Ja już prawie szczęśliwy, a tu następuje ... "jednak w tym (jakimś jednym), w odpowiedzi nie zrobił pan kropki na końcu zdania i w związku z tym muszę panu zabrać pół punktu ... w związku z tym, nie mogę panu zaliczyć tego kolokwium, nie zdał pan". Tak było. (!) Owszem udało się jeszcze uprosić jeszcze jedno podejście. Uczyłem się już wtedy bardzo dużo. Uważam, że byłem już wtedy bardzo biegły w tej algebrze abstrakcyjnej. Z pewnością o wiele bieglejszy od wielu koleżanek i kolegów z grupy, którzy zdali za pierwszym podejściem. Miałem jednak obawę - jakie teraz będą zadania? Okazało się, że przeczucie było słuszne. Zadania były z całkiem innej bajki. Ja później pokazywałem te zadania kolegom z grupy teoretycznej, gdzie chodzili przyszli profesorowie matematyki i oni też przynajmniej "z marszu" nie potrafili rozwiązać tych zadań. Zatem, co było celem prowadzącego? Udowodnienie mi, że nic nie umiem? Zrobienie ze mnie naukowca? Nie wiem. W każdym razie moja "kariera naukowa" została zatrzymana. Prowadzący dopiął swego. Czy był rzetelny? Tego już się nie dowiem. Czy musiał odejmować pół punktu za brak kropki na końcu zdania w odpowiedzi? Wtedy sprawiał wrażenie, że było to naturalne i oczywiste i nie mogło być inaczej.

Klub MDK Wągrowiec

Minęło wiele lat. Zostałem nauczycielem. Zostałem prezesem Klubu MDK Wągrowiec, tzn. reanimowałem klub do osobowości prawnej. Zostałem sędzią szachowym i to nawet klasy pierwszej. Za własne pieniądze, które trzeba było wydać na szkolenia, trzeba było zdawać egzaminy. Ja nawet miałem poprawkę i musiałem jechać (za własne pieniądze) specjalnie do Wrocławia, żeby poprawkę zdawać. Z klubem też było wiele przebojów. Niby był, bo w Centralnym Rejestrze PZSZach figurował i były publikowane informacje o członkach i przede wszystkim o składkach, zwłaszcza tych zaległych. Dla Wojewódzkiego Związku Szachowego też był, bo był w różnych wykazach, byli zapraszani przedstawiciele na zebrania sprawozdawczo-wyborcze i przede wszystkim pojawiały się informacje o składkach klubowych. Natomiast, gdy raz junior reprezentujący klub zaszedł wysoko i zdobył jakiś punkt w rywalizacji i jakiś pan z UW z Wydziału Sportu próbował skontaktować się z przedstawicielem klubu MDK i skierowano go do mnie, to właśnie wtedy okazało się, że ... MDK Wągrowiec nie ma osobowości prawnej, nie ma konta etc. etc. i tak właściwie, to nie ma MDK Wągrowiec (jako klubu). Wtedy zdecydowałem się, żeby "wyprostować" sprawę i założyć ten klub formalnie. Poszukałem, poczytałem i udałem się do Starostwa w Wągrowcu. Traf chciał, że nie było tej właściwej pani i przyszła (bo to jeszcze były rygory pandemiczne) pani z tego pokoju, ale nie dokładnie od tego. Ja przedstawiłem problem. Było jeszcze trochę dyskusji, że jak klub, to przecież przez KRS, a ja że jak przez KRS, to trzeba płacić, że my chcemy jako stowarzyszenie, bo to za darmo. No to pani przyniosła mi całkiem spory plik różnych dokumentów potrzebnych do założenia stowarzyszenia. Ja podziękowałem i czekałem na dogodny termin w celu ustalenia terminu zebrania założycielskiego. W końcu nadszedł jakiś turniej powiatowy, to przed turniejem przedstawiłem problem i poprosiłem zainteresowanych o pozostanie po turnieju, żeby szybko przeprowadzić zebranie założycielskie i przede wszystkim zebranie odpowiednich podpisów na odpowiednich listach, żeby wszystko było "jak trzeba". Na zebraniu został wybrany zarząd itd. Pozbierałem dokumenty i kilka dni później pojawiłem się w starostwie i oddałem wypełnione dokumenty. Za kilka dni był telefon, że mam podejść. No to się zjawiłem. Okazało się, że jeden z założycieli nie podpisał się na jednej z list i muszę ten podpis zdobyć i będzie ok. Wpadłem na pomysł, aby wykreślić, tam, gdzie było za dużo, ale podobno tak nie można i do tego trzeba by było, poprawiać liczby w protokołach, które już też były podpisane. Oczywiście kusiło mnie, żeby ten podpis sfałszować i na drugi dzień zanieść znów do starostwa gotowy komplet. Brakujący podpis był tylko i wyłącznie zwykłą formalnością, nie rodził żadnych skutków ... tylko go brakowało. Kilka dni mi zabrało ustalenie adresu, ale nie dokładnego, tylko wsi, w której mieszka. Teraz musiałem poczekać na pasujący mi dzień, aby wyruszyć do tej wsi. Pojechałem i podjechałem do pierwszego zauważonego człowieka. Miałem szczęście, znał "delikwenta" i wytłumaczył mi jak dojechać. Dojechałem i zastałem i zdobyłem brakujący podpis. Nie mógł się nadziwić, jak go znalazłem. Już po kilku dniach, w pasujący dzień mogłem, udać się do starostwa i oddać komplet dokumentów. Teraz wystarczyło czekać na decyzję. Odczekałem, dostałem wiadomość i mogłem udać się po odbiór decyzji o wpisaniu do Rejestru Stowarzyszeń "MDK Wągrowiec". Ale to jest dopiero początek drogi. Teraz trzeba było, uzyskać REGON, żeby móc uzyskać NIP, a później ewentualnie zwrócić się do banku o konto. Żeby złożyć do Urzędu Statystycznego podanie o REGON trzeba mieć oczywiście przynajmniej profil zaufany i wypełnić różne wnioski i podpisać i czekać. Co trzeba, to zrobiłem, wypełniłem, podpisałem. Za jakiś czas dzwoni pani z Urzędu Statystycznego i się dopytuje, ... co my właściwie chcemy? Więc ja tłumaczę, że chcemy ten klub założyć bo jest, a go nie ma. Jednak okazuje się, że w takim razie, to  jest źle, bo ona widzi tylko komplet dokumentów na stowarzyszenie, a stowarzyszenie, to nie klub i stowarzyszenie nie ma osobowości prawnej, a klub jako stowarzyszenie, to już ma osobowość prawną. To ja się pytam, czy nie można tam czegoś poprawić, żeby było dobrze? Okazało się, że nie, że trzeba zacząć całą ścieżkę od nowa. To na początek udałem się do starostwa, przedstawiłem sprawę jeszcze raz. Nie miałem nawet ochoty robić afery, bo cóż by to dało, oprócz nerwów? Przy okazji złożyłem wniosek o wykreślenie stowarzyszenia z rejestru stowarzyszeń. Pobrałem nowy komplet dokumentów, który niewiele się różnił od poprzedniego, właściwie było to to samo, tylko w niektórych miejscach dochodziło słowo "klub" (bo w końcu chodziło o klub w formie stowarzyszenia). Tym razem wiedziałem, że trzeba ostrożnie i żeby mieć wszystko "pod ręką" założyłem ten klub w szkole korzystając z pełnoletnich uczniów i dodałem tylko dwie osoby ponad limit, które chciały być w zarządzie. Ponieważ już raz przeszedłem tę ścieżkę, to szło generalnie znacznie sprawniej. W końcu dostarczyłem do starostwa dokumenty i czekam i za parę dni telefon, żeby się stawić. Znów musiałem odczekać na sprzyjający dzień z okienkiem w planie, gdy mogłem spokojnie podejść do urzędu. Okazało się, że pani zaniosła dokumentację do prawnika, a ten "odkrył", że klub nie powinien nazywać się "MDK Wągrowiec" ponieważ jest już jedna jednostka podległa miastu tzn. Miejski Dom Kultury w Wągrowcu, która korzysta ze skrótu "MDK Wągrowiec", zatem powinniśmy przyjąć nazwę "Klub Sportowy MDK Wągrowiec" lub w wersji skróconej "KS MDK Wągrowiec". Nie miałem już siły się kłócić. Tylko czekałem na odbiór dokumentacji i kolejne podejście. A tu niespodzianka, nagle okazało się, że mogę w tej całej dokumentacji (łącznie ze statutem klubu) dorobić odręczne adnotacje długopisem, dopisując "Klub Sportowy", bądź "KS". Oczywiście skorzystałem z tej rozsądnej opcji. Chociaż można się już zastanowić, czy to postępowanie było rzetelne? Po "przeskoczeniu" tego "progu", można było wrócić na ścieżkę legislacyjną. Pani w Urzędzie Statystycznym, znów miała jakieś zastrzeżenia, ale po konsultacji mogła już to poprawić zdalnie za moją zgodą, bez wycofywania podpisanej elektronicznie dokumentacji. W Urzędzie Skarbowym byłem już przygotowany na wszystko i relatywnie sprawnie poszło. Później był bank i tam też było siedzenia i wypełniania. Całe szczęście, że w statucie nie zawarliśmy informacji o wieloosobowej reprezentacji, bo gdyby, to było, to nie wiem, czybyśmy znaleźli odpowiedni termin, aby zjawić się jednocześnie całym zarządem w banku. Żeby nie przedłużać można pominąć ten fragment, aczkolwiek nie było to wszystko "od ręki". W każdym razie sprawy klubowe po wielu zawirowaniach udało się w końcu wyprowadzić na prostą. Próbowałem nawet aplikować do projektu "KLUB 2024". Był tam jednak punkt, że klub musi funkcjonować minimum 3 lata. Żeby przystąpić do wypełniania wniosku musiałem "skłamać" i podałem datę powstania cofniętą o 3 lata i system mnie wpuścił. Oprócz wypełnienia mnóstwa rubryk dodałem dokument z informacją, że faktycznie, to klub istnieje już ponad 50 lat (w końcu w tym roku była 56. edycja turnieju "Lato na Pałukach", a jest to turniej organizowany przez MDK) jednak w Rejestrze Klubów istniejemy dopiero od 2 miesięcy. Czekałem jednak na ogłoszenie wyników. W końcu opublikowano listę i przy "MDK Wągrowiec" zobaczyłem "odrzucony z powodów formalnych", czyli pewnie został przeczytany dokument. Postanowiłem jednak zadzwonić, bo był podany numer telefonu. Odebrał starszy pan (sądząc po głosie) i mu opowiedziałem sytuację, na co on kazał mi szukać jakiś pożółkłych dokumentów, pisanych na maszynie, z których by wynikało, że klub już od dawna istnieje ... Ciekawe, gdzie ja miałem szukać tych "pożółkłych papierów"? W starostwie? U jakiegoś starego szachisty? I co by to miało być? Skoro wpisy na stronach Centralnego Rejestru z historią opłat składek go nie przekonały, to żółty papier, by przekonał?

Szachy szkolne

Od samego początku mojej pracy w szkole w Wapnie tj. od 1994 r. popularyzowałem grę w szachy na terenie Wapna i okolic. Co roku organizowałem Mistrzostwa Szkoły. Prowadziłem kółko szachowe, robiłem turnieje, często fundując nagrody z własnej kieszeni. Samodzielnie przygotowując dyplomy. Kolega z pracy zrobił nawet dla mnie taką szachownicę demonstracyjną z zawieszanymi figurami. Figurki były wycięte z folii i naklejone na folię, która była naklejona na kwadraty z płyty pilśniowej z wyciętymi otworami i na każdym polu szachownicy był gwoździk. Chociaż był to wyrób domowy, to z pewnością był na poziomie wyższym, niż wiele tego typu produktów komercyjnych. Na początku korzystałem z kompletów szachowych będących na wyposażeniu świetlicy szkolnej ale szybko namówiłem dyrektora, żeby zakupił 10 kompletów szachów turniejowych wraz z zegarami. Gdy jechaliśmy na jakieś turnieje, to zawsze nas proszono, żeby zabrać zegary. Później robiłem zrzutki (gdy jeszcze nie było zrzutka.pl) i zbierałem fundusze i ludzie dawali i udało się kupić (z zebranych pieniędzy) 20 kompletów desek i Stautonów bezpośrednio od firmy Węgiel (po cenach hurtowych). Zegary Hetman bezpośrednio od producenta. W taki sposób szkoła stała się liderem szachowym w powiecie wągrowieckim. To od nas pożyczano sprzęt. To u nas rozgrywano turnieje na poziomie powiatu i to ja te turnieje sędziowałem, bo ... konkurencji nie miałem. Gdy LZS zorientował się, że w szkole są szachy i sędzia, to zaczęto wszelkie "Złote Wieże" organizować właśnie w Wapnie. Za lokal nie musieli płacić, za sędziowanie nie musieli płacić, bo robiłem to w czynie społecznym. Gdy SZS (Szkolny Związek Sportowy) zorientował się, że w szkole są szachy i sędzia, to zaczęto wszelkie rozgrywki szachowe w pionie szkolnym organizować właśnie w Wapnie. Za lokal nie musieli płacić, za sędziowanie nie musieli płacić, bo robiłem to w czynie społecznym. Na terenie szkoły w 1999 r. wystartowałem z PITS (Powiatowym Indywidualnym Turniejem Szachowym) i to był start z wysokiego C, bo od początku był to rzeczywiście największy turniej szachowy (indywidualny) w powiecie wągrowieckim. Na początku musiałem jeszcze sam pożyczać sprzęt, bo jeszcze było za mało, ale później były różne akcje np. "100 zegarów dla szachistów". Nie udało się tyle kasy nazbierać ale Krzysztof Dłużyński podpowiedział mi do jakiej fundacji się zwrócić i ufundowali nam 50 zegarów elektronicznych. Od tamtego czasu, co jakiś czas pojawiał się ktoś, kto nie mógł się nadziwić ile mamy sprzętu. Ja sprzęt użyczałem, gdzie tylko mnie prosili i to często sam wożąc. Np. Wojewódzkie Finały Wielkopolskiej "Złotej Wieży" przez wiele lat były rozgrywane w Łeknie i ja tam woziłem sprzęt (za darmo). Od dwóch lat sędziuję te imprezy i za sędziowanie, to już zacząłem wystawiać faktury ale sprzętu nadal użyczam. Na zawody jeździłem z uczniami przez wiele lat własnym samochodem. Później przepisy się zmieniły i trzeba było wynajmować. Raz nawet robiłem zrzutkę na wynajęcie samochodu, bo szkoła nie miała funduszy, a dzieci zakwalifikowały się do finału wojewódzkiego. Innym razem wypożyczyłem komplety szachów i zegarów na finał SZS ale pieniądze nie poszły do mnie, tylko właśnie na sfinansowanie udziału (przejazdu) uczniów. Później SZS w Poznaniu zorientował się, że jest ktoś taki jak ja i zaczął mnie angażować do sędziowania finałów wojewódzkich. To były naprawdę duże imprezy, bo zawody drużynowe, gdzie drużyna składa się z 4 zawodników plus jeszcze rezerwowi, a przyjechać mogą po 2 drużyny z powiatu, to dochodziło do 200 osób. Na początku obserwowałem te imprezy i gdzie nie były, to wszędzie były "dłużyzny". Zawody się przeciągały, ja miałem przeważnie zawodników przeciętnych (na tle województwa) i wracaliśmy zawsze bardzo umęczeni. Wyjazdy były wczesnym rankiem, a powroty już często wieczorem. Gdy ja przejąłem sędziowanie tych imprez postanowiłem to zmienić. Zacząłem startować punktualnie, przekonałem górę do likwidacji 2 rund, tzn. przeszedłem z systemu 9 rundowego na 7 rundowy. Od opiekunów (nauczycieli szachistów) sypała się krytyka, natomiast od opiekunów (nauczycieli wf) zaczęły się sypać pochwały. Organizacyjnie niewątpliwie (przynajmniej dla mnie niewątpliwie) podniosłem zawody na wyższy poziom. Najlepiej chyba o tym świadczy fakt, że w ostatnich latach SZS w Poznaniu zwracał się właśnie do mnie z prośbą o organizację tych finałów wojewódzkich. Do tego frekwencja też zaczęła rosnąć, bo na te zawody zaczęło przyjeżdżać coraz więcej drużyn. Gdyby było kiepsko, to pewnie by nie przyjeżdżali. Oczywiście byli "narzekacze", którzy mieli pretensje, że lista startowa nie była ustawiona według rankingu, a ja nie chciałem jej modyfikować w ostatniej chwili, bo CA nie potrafił sobie poradzić z automatycznym przenumerowaniem. W regulaminie było napisane, żeby opiekunowie zadbali o prawidłowe zgłoszenie i ja tym, którzy zgłaszali wpisywałem rankingi. Listę tworzyłem kilka dni przed turniejem i na podstawie podanych e-maili wysyłałem informacje do wszystkich opiekunów w celu weryfikacji. Nie chciałem opóźniać imprezy, przez fakt, że ktoś zapomniał podać jednemu uczniowi V kat. i w ten sposób mieliby wyższe miejsce na liście startowej. Natomiast sam impreza musiałaby oczywiście wystartować z opóźnieniem. O tych imprezach szkolnych można sobie oczywiście poczytać na moim blogu (na ogół były w grudniu). O ironio warto wspomnieć, że niedawno były Klubowe Mistrzostwa Świata i ... GM Z.Pakleza zauważył, że lista startowa jest niepoprawnie ustawiona i tam były opóźnienia po 1,5 godziny, a po rundzie okazało się, że nadal coś nie gra i znów opóźnienie. Czyżby CR też miał problemy z przenumerowywaniem listy startowej w przypadku zmiany składu drużyny? Żeby nie przedłużać kończę ten wątek.

Turnieje klasyfikacyjne

Zacząłem robić, gdy zacząłem prowadzić zajęcia klubie, tzn. w MDK. Bo rzeczywiście jest tak, że te kategorie trochę przyciągają dzieci. Dla dzieci są atrakcyjne. Pół biedy, gdy w takich turniejach startowały same dzieci, bo wtedy nie ma opłat za nadanie kategorii, o ile zawodnik jest w klubie. Zatem takie turnieje dla dzieci na V lub IV kat. to była niejako moja "specjalność". Natomiast, gdy już pojawiał się dorosły, to trzeba było wołać o pieniądze i zdarzało się, że nie biorąc pieniędzy za sędziowanie czasami dopłacałem, za niektórych uczestników opłaty klasyfikacyjne. Sam fakt, że w powiecie wągrowieckim o ile się orientuję jest tylko trzech licencjonowanych sędziów i w praktyce jeden (ja) aktywny, bo Bronek Piechocki nawet jak robi u siebie w Skokach turnieje, to przywoził mi tabelki na kartce i ja to wprowadzałem do CA lub CM i zgłaszałem dalej, czyli mam niemal monopol na organizację turniejów klasyfikacyjnych. Tylko jeśli ja na nich nie zarabiam, to ... po co mi te turnieje?

Turnieje PITS

To jest temat rzeka i najlepiej zajrzeć na https://wapno-pits.blogspot.com/ i tam sobie poczytać :) [klikając w wybraną edycję, ewentualnie podmieniając numerek w adresie strony]W każdym razie włożyłem w te turnieje niezły kawał swojego życia.

Turnieje WTK 2024

Miały rozpocząć nową epokę w mojej karierze sędziowskiej. Gdzie wpadłem na pomysł równoległego prowadzenia kilku turniejów i szansy na szybkie zdobywanie kategorii. Niestety okazuje się, że może to być wielki niewypał. ... To teraz tak po kolei.

Turniej A nie odbył się - za mało zgłoszeń.

Turniej C1 nie odbył się - za mało zgłoszeń.

Turniej C3 nie odbył się - nie było zgłoszeń.

Turniej C2 odbył się. Musiałem tylko zrobić łapankę na sali gry. Zawodnicy mieli ustawione zegary na regulaminowy czas 30 minut, ale i tak rundy kończyły się wcześniej, zatem turniej skończył się dużo wcześniej. Dwóch (na 6) zawodników zrealizowało swoje cele, zatem turniej bez zastrzeżeń.

W turniejach B było najwięcej zgłoszeń i w komunikacie zapowiedziałem wcześniej, że zostaną w miarę możliwości rozdzielone na podturnieje, tak aby zawodnicy z IV kat. grali sobie osobno na III kat. natomiast zawodnicy z III kat. grali sobie osobno na II kat. Miałem doświadczenie z poprzednich edycji, że przy grupie mieszanej może być kłopot, bo IV zaniżają średnie rankingi i czasami zabierają punkty, a III jednak są mocniejsze ale przez zaniżony średni ranking muszą zrobić lepszy wynik, a nie jest to łatwe. Zacznijmy zatem od piątku. Turniej B1 zostaje rozbity na B1na3 i B1na2. Z powodu braku chętnych do C1 dodaję jedynego zawodnika z V kat. który "koniecznie" miał grać, a przyjechał z dziadkami z Poznania. Jako "rekompensatę" do tego turnieju zostaje dla parzystości dodany zawodnik z II kat. który znakomicie podwyższy średni ranking. Ten turniej ruszył po B1na2 ale, gdy już ruszył to rzeczywiście grali i to zacięcie i grali tak jak było w harmonogramie, dwa dni, bo rzeczywiście rundy kończyły się planowo i nawet nie miało sensu granie piątej rundy już w piątek, chociaż by można. Turniej B1na3 toczył się zatem elegancko i tam dzięki wyższemu średniemu rankingowi i niższemu pułapowi na normę ... padło aż 5 norm. Przejdźmy teraz do B1na2. Powykreślałem z niego wszystkie czwórki i zacząłem sprawdzać obecność wśród dwójek. Gdy nie słyszałem potwierdzenia, a był telefon przy zgłoszeniu, to dzwoniłem. Kilka osób tak skreśliłem z listy. Skreślałem również trójki, gdy nie usłyszałem potwierdzenia z sali i nie było telefonu. Ponieważ wiedziałem już, że wystartujemy z lekkim opóźnieniem, więc traktowałem, że raczej nie przyjadą. Z jednym zawodnikiem z trójką mam wątpliwości. On grał tydzień wcześniej na "LVI Lato na Pałukach" i wyjechał wcześniej, nie zabierając dyplomu i miałem świadomość, że pewnie będzie, bo w turniejach WTK grał już wcześniej. Nie mogę przysiąc, że ktoś powiedział za niego "jestem" ale mogło tak być. Ponieważ była nieparzysta liczba zawodników, to tutaj też dopisałem zawodnika z II kat. z mojego "odwodu". Po dopisaniu, skojarzyłem pierwszą rundę. Do laptopa był podłączony projektor, który wyświetlał obraz na bardzo dużym ekranie. Oprócz wyświetlania przeczytałem przez mikrofon kojarzenie 1. rundy w tym turnieju. Poprosiłem o zajęcie miejsc i rozpoczęcie gry. Gdy ruszyła tam runda, przeszedłem do kojarzeń B2na3 i znów wyświetliłem na ekranie i przeczytałem i poprosiłem o rozpoczęcie gry. Dopiero wtedy zająłem się porządkowaniem dokumentacji na biurku, przeliczeniem i schowaniem pieniędzy, ustawieniem na ekranie osobnych okien z kojarzeniami. Bezpośrednio przed sobą miałem rząd z graczami B1na2 i tam widziałem komplet grających par. Po lewej swojej ręce już nie z takim widokiem na wprost miałem grupę B1na3. Po kilku minutach postanowiłem wstać i przejść się. Część zawodników była małoletnia i byli z opiekunami, zatem na sali były dodatkowe osoby, ale dla nich była sala obok i oni się tam przemieścili. Gdy zacząłem tak spacerować, to zauważyłem, że na 5 szachownicy w B1na3 nie widzę kompletu zawodników. Podszedłem więc i pytam się co z przeciwnikiem? "Nie przyszedł." Obróciłem się zatem i patrzę na ekran i czytam, kto tam powinien grać. Rozglądam się po sali i nagle spostrzegam, że na 5. szachownicy ale w turnieju B1na2 siedzi właśnie ten zawodnik z V kat. który przyjechał z dziadkami ale szachowymi laikami i wcale bym się nie zdziwił, gdyby to babcia odczytała z ekranu, że wnuczek gra na 5. i kazała mu tam usiąść (nie robiłem już dochodzenia, ale to bardzo prawdopodobne). Zatem każę V kat. na 5. szachownicy w B1na2 przejść na 5. szachownicę w B1na3 ... ale w takim razie, kto powinien grać na 5. w B1na2? Podchodzę do komputera, sprawdzam, wywołuję zawodnika, nie ma odzewu. Sprawdzam, czy przy zgłoszeniu jest telefon. Jest. Dzwonię. Odzywa się mama zawodnika, że ... zawodnik "nie przyjedzie". Teraz w mojej głowie zawirowanie - co robić? Upłynęło już przynajmniej 10 minut gry w B1na2, widzę że ludzie mają po kilkanaście posunięć zapisanych. Przerywać rundę i ponownie kojarzyć? Gdy już i tak start był spóźniony. Wyrzucić "odwodową" dwójkę z turnieju i tą niewykrytą trójkę? Tak byłoby najrzetelniej. Teraz trzeba wrócić do tego co mówiłem na odprawie, a o odprawie nie pisałem. Mówiłem tam między innymi o tym moim przypadku, jak mnie "koleś" wyrolował i nie pojawił się na ostatniej rundzie i tutaj też ostrzegałem, żeby nie robić takich głupot i nawet jak będzie beznadziejna sytuacja, to trzeba grać do końca, bo ja jako sędzia nie pozwolę, żeby komuś w głupi sposób odebrać szansę na normę i mogę czasami wpisać wynik zamiast walkowera, chociaż walkower się zdarzy. To było takie moje "ostrzeżenie" dla "kolesi". Właśnie z tego powodu przypomniałem sobie  o tym, co mówiłem i w rozmowie z zawodnikiem nieobecnym zadałem pytanie: czy zamiast walkowera będę mógł wpisać jego przegraną? (i wycofać go po 1. rundzie) Wszystko po to, by nie przerywać pierwszej rundy i nie odbierać zawodnikowi na 5. szachownicy szansy na zdobycie normy. "Nieobecny" trochę "marudził", ale ponieważ turniej nie był zgłoszony do FIDE i nie będzie straty na ELO, więc ostatecznie zgodził się na takie rozwiązanie. Zatem zrobiłem tak jak wymyśliłem na 5. w B1na2 wpisałem "1:0" zamiast "+:-" i po pierwszej rundzie wycofałem "nieobecnego" i odwodową II kat. Dalej turniej B1na2 przebiegał już bez przygód, przynajmniej sędziowskich. Zawodnicy tak się wykosili, że padła tylko jedna norma na II kat. i to bardzo niespodziewana, bo zawodnik musiał wygrać, a miał gorszą pozycję, natomiast faworyt miał lepszą pozycję i wystarczał mu remis, ale sport rządzi się swoimi prawami. Natomiast zawodnik grający w pierwszej rundzie z "nieobecnym", grał słabo i mógłbym dla "świętego spokoju" poprawić wynik na walkower, ale drugiego dnia nie przyszło mi to głowy, a później zapomniałem (tyle się działo). Przejdźmy zatem do soboty i turnieju B2. (C2 jak już wcześniej pisałem rozegrany został przy pomocy zawodników z "łapanki"). W sobotę na początek puściłem turnieje z piątku tzn. ich piąte rundy. Ponieważ byłem już po piątkowym przypadku z "nieobecnym", to tym razem weryfikacja listy startowej była bardzo skrupulatna. Udało się idealnie podzielić turniej B2 na B2na2 i B2na3. Była parzystość i była nawet kołowość. Oczywiście na odprawie znów opowiedziałem (między innymi) o moim przypadku. W końcu wystartowały obydwa turnieje (a nawet 4 turnieje). W turnieju B2na3 wszystkie partie zakończyły się bardzo szybko. Dlatego szybko ich "przechwyciłem" i zapowiedziałem, że kolejna runda za chwilę wystartuje. Jak powiedziałem, tak zrobiłem. Skojarzyłem drugą rundę w B2na3. Wszystkie inne (B1na2, B1na3 i B2na2) toczyły się normalnie tzn. zawsze znaleźli się zawodnicy grający do końca, zatem nie było nic do kombinowania. Natomiast w B2na3 kolejna runda skończyła się szybko. Po drugiej szybkiej rundzie zapowiedziałem, że jeśli tak dalej pójdzie, to jest szansa, aby turniej skończyć już pierwszego dnia. Co większość zawodników/opiekunów przyjęło entuzjazmem, a niektórzy z niedowierzaniem. Siedmioro było przyjezdnych, tylko jeden był z Wągrowca. Jeden zawodnik był bardzo młody i bardzo przeżywał (głośno płakał, musiałem uspokajać) inny młody, też bardzo nerwowy. Na tyle nerwowy, że opiekun(ojciec?) prosił mnie, abym z nim przeprowadził pogadankę. Nawet jeśli pojedyncze partie trwały tam dłużej, to nadal było tempo szybkie. Na tyle szybkie, że po czterech rundach śmiało mogłem przewidzieć, iż kolejne trzy też będą ekspresowe i z pewnością zakończą się przed końcem planowanej czwartej rundy. Zatem nie będzie nawet jakiegokolwiek przedłużania. Między rundami robiłem krótkie przerwy, żeby zawodnicy grający dłużej mogli jeszcze odetchnąć. Przeciwnicy mogli rozpoczynać grę dopiero gdy przy szachownicy był komplet. Nie chcę teraz przesadzać, ale B2na3 zakończyło się już po 6 (góra 7) godzinach. W tym turnieju padła tylko jedna norma na III kat. Zawodnicy i opiekunowie nie musieli już przyjeżdżać drugiego dnia, a prawie wszyscy mieli daleko. W niedzielę zostało mi przyjechać na ostatnie trzy rundy B2na2, bo tutaj rundy były właściwie według harmonogramu i nie było pola do manewrów. Paniom w MDK zapowiadałem, że skończy się wcześniej, ale niewiele wcześniej się skończyło. 

Protest

Po zawodach przyjechałem do domu, żeby odpocząć po trzech naprawdę intensywnych dniach. Ponieważ banki i tak przelewy puszczają dopiero w dni robocze, więc postanowiłem poczekać do poniedziałku. W poniedziałek przelałem odpowiednią kwotę za opłaty klasyfikacyjne i wygenerowałem sprawozdania sędziowskie. W sprawozdaniu nie wspominałem o żadnych incydentach, tzn. ani o nieobecnym, ani o 7 rundach jednego dnia. Nie widziałem w tych wydarzeniach nic nadzwyczajnego, natomiast zdawałem sobie sprawę, że gdy o nich wspomnę, to może się coś zacząć dziać. Czasami jest tak, że jak się nie wskaże problemu, to go nie ma, a jak się go szuka, to się go znajdzie. Wysłałem sprawozdania z pięciu turniejów i potwierdzenie przelewu za opłaty klasyfikacyjne. Dostałem tylko krótką odpowiedź z WZSzach, że był jakiś protest w sprawie turniejów. Krótka informacja, a wstrząsnęła mną mocno. Niedługo potem przyszła wiadomość z KS (Kolegium Sędziów), że są wątpliwości, co do rzetelności przeprowadzenia imprezy, bez podawania szczegółów, o co konkretnie chodzi. Skoro już jednak zostałem "wywołany do tablicy", to krótko opisałem przebieg. W porównaniu do tego tekstu, to trudno nawet powiedzieć, że telegraficznym skrócie. Zresztą dla młodego pokolenia telegraf/telegram, to zapewne niejasne pojęcia. W każdym razie w ogromnym skrócie napisałem, to o czy tutaj wspominałem tzn. że był "nieobecny" na B1na2 oraz, że B2na3 zrobiłem w jeden dzień. Dopiero po kilku dniach otrzymałem odpowiedź, że mam poprawić sprawozdania i nie ma żadnej "furtki" dla przepisów kodeksu, żeby dwudniowy turniej, zrobić w jeden dzień.

W sobotę był w Poznaniu Walny Zjazd WZSzach. Niestety nie mogłem na nim być i się "bronić". Uważam jednak, że skoro pojawia się taki problem, to sędziowie powinni się zastanowić, czy nie zrobić "furtki" w przepisach dla takich przypadków. Jestem przekonany, że takich turniejów jak B2na3 było w Polsce z pewnością wiele. Nie chce mi się wierzyć, że zawodnicy będą protestować przeciwko skracaniu turniejów na III kat. do jednego dnia. Akurat w moim przypadku znalazł się taki jeden (na tysiąc), któremu pewnie nie udało się zrobić normy, no i stwierdził, że on mi jeszcze pokaże i napisał protest. A swoją drogą, ciekawe czy wniósł opłatę za rozpatrzenie protestu? Bo to chyba tak jest, że przy proteście trzeba coś wnieść. Czy ten protest był podpisany, czy też anonim?

Epilog

Nie wiem jak się skończy ta sprawa. Bardzo możliwe, że zostanę jakoś ukarany. Tak się zapowiada. Gdybym był 24.08. w Poznaniu, to zapewne poruszyłbym sprawę, że od kilku lat nie widzę nowych odznak i wyróżnień w zakładce "Komisji Wyróżnień i Dyscypliny". Jak się działa na takiej "pustyni szachowej" jak powiat wągrowiecki, to nawet nie ma kto zgłosić. Ja przez te trzydzieści lat nie pracowałem dla odznak. Robiłem to wszystko dla idei, dla szachów. Poświęcałem swój czas i pieniądze(!). 

Na wszelki wypadek przypominam czytelnikom definicje:

rzetelny

1. «wypełniający należycie swe obowiązki»

2. «taki, jaki powinien być, odpowiadający wymaganiom»

3. «zgodny z prawdą, wiarygodny»

rozsądek «zdolność trafnego oceniania sytuacji i odpowiadającego tej ocenie zachowania się»

cdn.

Mistrzostwa w Mroczy

 

Byłem 18. na liście startowej, a zająłem 19. miejsce. Zdobyłem 3,5 punktu, a planowałem zdobyć 5,5 i zdobyć normę na I kat.

Szybkie podsumowanie:

W 1. rundzie Wiktor Hałuja I++ silny junior. Czarnymi zagrał Caro-Kann i ja poszedłem w atak Panowa. Zaskoczyłem przeciwnika pchnięciem piona na c5. Miałem przestrzeń, partia mi się podobała, miałem lepszy czas. Wydawało mi się, że mam wręcz lekką przewagę i przez uśpioną czujność postanowiłem pójść na wymianę hetmanów, tylko nie policzyłem wtrącenia. Drugie możliwe odejście dawało równą grę. Do tego miejsca komputer pokazywał równowagę.

W 2. rundzie  czarnymi z Maciejem Wolakiem II (jedyny zawodnik w turnieju, który zrobił normę na I, czyli był naprawdę dobry. Graliśmy obronę dwóch skoczków, ja czarnymi i w pewnym momencie podkusiło mnie ofiarować figurę za komplikacje. Nie sprawdzałem na komputerze, ale chyba przeholowałem. To było niepotrzebne.

W 3. rundzie Konrad Muzal II kat. kolejny junior na drodze. Białymi, poszła obrona sycylijska i było dobrze i może trzeba było grać, bo pozycja była dobra. Junior jednak "aż prosił" o remis, widać że mu zależało przynajmniej na tej połówce. Ja byłem bez punktu. Stąd ostatecznie zgodziłem się na ten remis.

W 4. rundzie Jacek Górny II kat. wreszcie senior. Znów białym, tym razem przeciw obronie francuskiej. Postanowiłem zagrać coś, co kiedyś opracowałem na YT taki wariant z przepchniętym pionem na e5, później z pionem na g3 i gońcem na h3. Taki "prawdziwie moje" opracowanie. Przeciwnik moim zdaniem pochopnie pionem a wylądował na polu b3 i nie miał jak tego piona obronić, a ja na tym oparłem całą grę. Zdobyłem tego piona, później następnego. Później zacząłem wymieniać figury i gdy już było dobrze, to przeciwnik trochę wybił mnie z rytmu poświęcając skoczka za dwa wolne piony, które miały dojść. Jednak bez tej figury było mu ciężko i ostatecznie poddał partię posunięcie przed matem.

W 5. rundzie Szymon Kęsik II kat. widać, że bardzo biegły w teorii debiutów. Słyszałem jak chwalił się, że niektóre gra do 15 posunięcia bez zastanawiania. Poszedł London, ja czarnymi. Jednak postanowiłem uciekać w takie coś, co z pewnością nie było  w opracowaniach. Co prawda pionem b zajechał na b6, ale udało mi się tak ustawić figury, że dalej iść nie mógł, został izolowany, a ja przerzuciłem się nagle do ataku na drugie skrzydło. Potrafił jednak trafnie odpowiadać na kolejne próby. Niestety mój czas był dużo gorszy. Dlatego gdy mieliśmy już 30 posunięć, zaproponowałem remis, a przeciwnik z ulgą przyjął, bo się bał, że mam już przewagę. Czyli się przestraszył. Gdy jednak wrzuciłem pozycję na komputer, to moja przewaga była tylko minimalna, a wszelki mocne przełomy mogłyby się skończyć różnie. Równie dobrze mógłbym przegrać, zwłaszcza przy tak małym czasie na zegarze.

W 6. rundzie Adam Piątak II kat. znów junior i znów nastawiony na zdobycie chociaż 1/2 punktu. Bardzo szybko proponował remis i bardzo mu zależało. Ponieważ wiedział, że gram e4 poszliśmy w partię hiszpańską (podobno wariant berliński). W pewnym momencie stracił pomysł na rozwój i poszedł królem na b1, w następnym królem na a1. Już "czułem" zwycięstwo, zacząłem przygotowywać się do zdobycia piona i wyciskania. I wtedy zaskoczył mnie ofiarą skoczka za piona i odzyskanie aktywności. Rzeczywiście wybił mnie z rytmu, bo nie takie warianty liczyłem i wszystkie przewidywania trzeba było zmodyfikować. Oczywiście znów poszło trochę czasu. Znów zaskoczył mnie nieoczekiwanym wyborem. Na tamtym etapie miałem wygraną, ale należało realizować wcześniejszy plan, tzn. wymianę hetmanów i realizację figury. Natomiast ja myślałem, że znalazłem mocny atak na króla przeciwnika. Jednak trochę się ten atak rozjechał, a wymiana hetmanów nastąpiła ale już na warunkach przeciwnika, a gdy skubnął jeszcze dwa  piony sytuacja stała się groźna (dla mnie) Ostatecznie, to ja musiałem walczyć w tej partii o remis ... ale ostatecznie się udało. Czyli junior osiągnął, to co pragnął (remis) ale przynajmniej były emocje i widać, że był szczęśliwy i taki (bojowy) remis wręcz dodał mu skrzydeł. Chyba ostatecznie mnie wyprzedził. W każdym razie po partii był szczęśliwy. Ja natomiast wypuściłem ... zwycięstwo i to nie jest dobry prognostyk.

W 7. rundzie Oskar Kosecki II kat. junior z "jednej paczki" z tamtymi juniorami. Sęk w tym, że w domu (w Damasławku) był Maks z Amelią i chciałem wracać szybko, żeby ich jeszcze spotkać. Oskar chciał remisu. Gdyby poprzednią partię wygrał lub przegrał, to pewnie ... bym grał (żeby odrobić straty, albo jeszcze powiększyć dorobek). Jednak poprzedni remis skłonił mnie do szybkiego remisu w hiszpańskiej w 10 minut. Partia bez historii.

W 8. rundzie Mikołaj Pender II kat. junior ... inni juniorzy mnie już ostrzegali, że będzie się działo. Czułem, że będzie London, to sobie zobaczyłem wcześniej prostą pułapkę czarnymi po pionem na h5 w drugim posunięciu, ale widocznie to znał. Cóż, musiałem improwizować. Myślę, że było całkiem przyzwoicie. Bardzo późno nastąpiło pierwsze bicie. Później już szedł chętnie na wymiany. Nie analizowałem calej partii ale pozycja końcowa była na ) 0,0 natomiast, gdy zaproponowałem remis, to zaraz się zgodził, czyli też się bał. Pewnie, kto by zaryzykował, ten mógłby i przegrać. Natomiast ja kalkulowałem już na kojarzenie w ostatniej rundzie, żeby dostać jakiegoś outsaidera.

W 9. rundzie Robert Kamiński II kat. (pięćdziesięciolatek wreszcie). Białymi, obrona dwóch skoczków. Już chciałem jechać Sg5, ale sobie przypomniałem, że może jakaś "smażona wątróbka" będzie i nie chciałem na koniec się emocjonować. Zrobiłem spokojne d3 i stwierdziłem, że się "pobawimy" na spokojnie. Ja zrobiłem roszadę krótką, przeciwnik zrobił roszadę długą. Już zacząłem się przymierzać do ataku, ale zobaczyłem, że on też szykuje się na mojego króla. Ostatecznie powstała pozycja jak na obrazku. Tylko, że ja nie zagrałem wieżą na c1, ... zagrałem pionem na g4. I zaczęła się zamieć na skrzydle królewskim i ... teraz mogę żałować, że nie dostrzegłem kontrataku i sam wpakowałem się w kłopoty. Kontratak był (w tej sytuacji) najlepszym rozwiązaniem. Ostatecznie przegrałem.

A jednak jestem zadowolony, że zagrałem. Gdybym w następnym tygodniu startował w następnym turnieju. Niewątpliwie moja gra byłaby znacząco lepsza. Turniej dał mi kopa, mimo fatalnego wyniku. Chociaż dla statystyka, to właściwie wszystko było w normie, niby zagrałem tak jak powinienem. Jednak moje odczucie jest, że teraz to dopiero bym zagrał :)

Polskie piekiełko

 

Wymyśliłem sobie cykl turniejów WTK, a właściwie można to nazwać małym festiwalem szachowym. Teoretycznie wszyscy powinni być zadowoleni. Szybko (3, 2 lub 1 dzień) a jednak z zachowaniem wszystkich formalnych wymogów. Tanio, od 30 do 100 zł, czyli średnio 30 za jeden dzień gry. Z dużymi szansami zrobienia normy, bo z podziałem na grupy rankingowe. W MDK w tym czasie była wolna sala, czyli została wykorzystana, czyli coś się działo. Większość zgłoszeń spoza Wągrowca, czyli popularyzacja miasta. Niektórzy mieli naprawdę daleko, a jednak się decydowali. Turniej przebiegał w całkiem miłej atmosferze. Na 44 startujących udało się wypełnić 11 norm na wyższe kategorie. Nawet ci, którzy nie wypełnili norm z pewnością mogli zdobyć dużo doświadczeń za relatywnie małe pieniądze. Dla mnie najlepszą oceną turniejów było pytanie od kilkoro startujących o termin kolejnego takiego wydarzenia. Rzeczywiście wydawało mi się, że wszystko poszło naprawdę dobrze. Nawet 3 kg straciłem na wadze i to mnie też ucieszyło. ... Niestety, to byłoby zbyt piękne. Dzisiaj dokonałem wpłaty na opłaty klasyfikacyjne i wysłałem sprawozdania i ... dostałem wiadomość, że wpłynął jakiś protest (w sprawie, któregoś z turniejów WTK). W czasie turnieju nie było żadnego poważnego zgłoszenia, że coś jest nie tak. A teraz czar prysł. Komuś, coś, nie pasowało. A ja nawet nie wiem o co konkretnie chodzi.

___

19.08.2024

Na grupie "dylematy sędziego szachowego" próbuję dokonać wpisu o następującej treści:

10. sierpnia przeprowadziłem turniej szachowy WTK B2 na trójkę https://www.chessmanager.com/.../6329777274748928/results/7 Pierwotnie turniej był zaplanowany na dwa dni, aby były spełnione wszystkie warunki (5 rund dziennie). Pierwotnie turniej WTK B2 był dla czwórek i trójek, ale przy wystarczającej liczbie zawodników, rozdzieliłem ten turniej na dwie kołówki, osobno dla czwórek (na trójkę) i dla trójek (na dwójkę). Oczywiście zawodnicy mieli wymagany czas do dyspozycji, czyli po 1 godzinie, a nawet była sekunda bonifikaty za posunięcie (na wniosek jednego z zawodników), czyli 60'+1". W turnieju grał tylko jeden zawodnik lokalny, reszta była "przyjezdna" i z dość daleka nawet z lubuskiego, czyli musiało być ponad 100 km. Turniej rozgrywały się równolegle, ale akurat w tym turnieju partie kończyły się wyjątkowo szybko, chociaż niektórzy zawodnicy prowadzili zapis, a inni nie. Ci silniejsi gracze (w B2 na dwójkę dla trójek) wszyscy prowadzili zapisy i większość grała bardzo długo. Wpadłem (jak się okazuje na zgubny) pomysł, aby w turnieju dla czwórek odejść od harmonogramu i rozgrywać rundy nie o określonej godzinie, ale już po zakończeniu wszystkich partii (czterech, bo grało 8 zawodników). Pierwotnie miało to umożliwić wcześniejszy powrót do domu, bo aż 7 było przyjezdnych i to z daleka. Turniej (ten konkretnie) dalej przebiegał szybko i ... wpadłem na "szatański" pomysł, aby rozegrać, zamiast planowanych tylko 4 rund, wszystkie 7 rund. Gdy ogłosiłem to grającym zawodnikom, wszyscy się ucieszyli. Rzeczywiście 7. runda w tym turnieju zakończyła się na początku 4. rundy tego "silniejszego". Tylko jednemu zawodnikowi udało się zdobyć normę na III kat. Wysłałem sprawozdanie i tam został harmonogram planowany (dwudniowy). Krótko po turniejach otrzymałem wiadomość od Kolegium Sędziowskiego, iż są wątpliwości, co do rzetelności wyników. Nie miałem wtedy pojęcia, o co właściwie chodzi (podejrzewałem, że chodzi o coś zupełnie innego i to może wkrótce też opiszę). Sam w wyjaśnieniach opisałem tu przedstawioną sytuację, czyli niejako przyznałem się. Zastanawiam się jednak - co koledzy sędziowie sadzą o takiej sytuacji? Rzeczywiście temu zwycięzcy anulować zdobycie tej III kat. Wspomnę również, że nie było z mojej strony żadnego ponaglania zawodników do szybkiej gry. Po każdej rundzie mieli zagwarantowany odpoczynek i kolejna runda zaczynała się, gdy przy szachownicach pojawiali się wszyscy zawodnicy tzn. np. nie pozwalałem na włączanie zegara, jeśli nie było przeciwnika. Przeciwnik musiał się pojawić i wyrazić gotowość. Teraz jeszcze (dokładnie pisząc ten tekst) przypomniało mi się, iż był jeden jeden taki bardzo "charakterny" junior, który bardzo zdenerwował się, gdy okazało się, że nie uda mu się zrobić tej normy i wcale bym się nie zdziwił, że to z jego strony nastąpił jakiś "donos" na sędziego (w ramach zemsty? za nieudany występ) czyli mnie.

Ja rozumiem, że wymóg maksymalnie 5 partii miał ograniczyć maksymalny czas gry zawodników do 10 godzin w ciągu dnia. Jednak skoro 7 partii można rozegrać poniżej 8 godzin, to dlaczego sztucznie (dla przepisu) generować dodatkowe koszty zawodnikom?

Wynik gorszy niż gra

 

Pierwszą partię zremisowałem bez gry, bo jeszcze miałem trochę roboty. W drugiej z Adrianem stałem nie najgorzej i myślę, że przy większym spokoju, gdybym nie był zabiegany, mógłbym przynajmniej zremisować. W trzeciej ładnie wygrałem, przekombinowałem przeciwnika. W czwartej punkt bez gry, ale co to za punkt, no chętnie bym zagrał, no i wiadomo wartościowanie. W piątej z Oliwierem stałem dobrze, zdobyłem nawet figurę, ale podstawiłem wieżę, ale i tak wygrałem (może mogłem sobie pozwolić na tą podstawkę, bo sytuację miałem dobrą).  W szóstej ładnie przekombinowałem mocnego juniora, zdobywając dwie lekkie za wieżę i mocno cisnąłem, a w końcówce jeszcze podstawił wieżę. W siódmej zagrałem w Winicjuszem Fengierem (I+) i stałem naprawdę dobrze, ale zapominałem się z czasem i ostatecznie na czas przegrałem, jednak gdy tak dograliśmy teoretycznie końcówkę, to remis był. W ósmej (byłem po tej przegranej) i ... wziąłem zatrutego piona. Czułem, że lepiej było go nie brać, ale się skusiłem i dostałem nauczkę i tę partię zasłużenie przegrałem. W ostatniej grałem z lokalnym juniorem Janem Przyborowskim i przygotował jakąś analizę domową i straciłem niepotrzebnie dużo czasu, później wpadłem w tarapaty, ale się wybroniłem i w normalnej partii pewnie bym to zremisował i ostatecznie zremisowałem. Jednak chyba przedwcześnie przyjął remis, bo w sumie to mógł wygrać.

-

Tabela<<

Foto(moje)<<

Relacja w mediach<<

80 rocznica wybuchu PW

 

Co roku dodaję, ale zbytnio się nie rozpisuję. Jak długo Polacy będą pamiętać? Pewnie setna rocznica powstania będzie bardzo odświętna, a co potem? Nie wiem, czy dożyję  tej setnej rocznicy. 

Pierwotnie chciałem zatytułować wpis "Godzina "W"" i opisać ile się działo w moim życiu.

-

Później natknąłem się jeszcze na taki artykuł<

Rower z certyfikatem

 

Nie wiem, czy rower będzie przez to znakowanie bezpieczniejszy, ale skoro nic to nie kosztowało, to postanowiłem skorzystać z okazji i oznakowałem rower Ewy. Zgodnie z zapowiedzią trwało to ok. 15 minut. Na szczęście byłem pierwszy w kolejce i miałem już przygotowane, wypisane formularze. Rower okazał się dość solidny i samo znakowanie tzn. ten grawer nie wygląda imponująco, ale podobno "się liczy".

Natomiast nie wierzę, że ktoś jest w stanie odczytać jaki dokładnie jest kod :)