sobota, 31 sierpnia 2013

34 <> 43

Miało być 34 km na 43 dni przed MP ale ... planować to sobie można, natomiast życie dopisuje swój cd. Do 24-go kilometra byłem przekonany, że pobiegnę 34 km ale już na 25-ym wiedziałem, iż będzie tylko 30 a na 27-ym musiałem przejść na prawie kilometr do marszu. Było pod wiatr, pod górkę i jeszcze słońce świeciło. Właściwie, to chyba słońce najbardziej mi namieszało. Było za ciepło. Pierwsza dyszka 59 minut, druga dyszka 1:01 a trzecia ... niestety nie było "negative splitu" :) Pewnie byłoby ciężko zrobić dzisiaj maraton w 4:30. Zatem trzeba trenować, nie ma "zmiłuj". W tym miesiącu przekroczyłem 200 km, to już coś. Jeśli we wrześniu też zrobię 200, to powinny być efekty.
Tak wygląda moja trasa (5km) z lotu ... satelity.

środa, 28 sierpnia 2013

Negative Split

O szczegółach można poczytać tu. Generalnie chodzi o to, by pobiec wolniej pierwszą połówkę i przyspieszyć w drugiej i wręcz frunąć na finiszu. Ja miałem dzisiaj w planie 20 km i chciałem pobiec wolniej pierwszą i szybciej drugą i ... się udało. Czas pierwszej dyszki 58 minut a drugiej 55:13, czyli prawie 3 minuty szybciej. Przy czym ostatni kilometr był w 5:13, czyli naprawdę szybko i to bez trudności. Razem wyszło 1:53:13, czyli idealnie tak, aby biec na 4 h w maratonie (nawet trzeba by trochę wolniej). Przy czym istotny jest ten aspekt psychologiczny - biegniesz końcówkę i masz siły i mijasz tych co sił już nie mają, bo się zajechali. W gruncie rzeczy pewnie najlepszy byłby ES (economic split) lub GS (gold split), czyli biec cały czas równo - tylko jak to osiągnąć w tak masowej imprezie. Ja przypominam sobie teraz jak właśnie "rozwalali" mnie ci wszyscy maszerujący, bo ja już też nie miałem sił, to też zaczynałem maszerować i z zazdrością mogłem patrzeć jak grupy z pacemarkerami mnie mijały powolutku a ja ... nie byłem w stanie z nimi wytrzymać. No to trzeba w końcu spróbować i pobiec spokojnie, wręcz wolniej pierwszą połówkę i nadrabiać w drugiej.

sobota, 24 sierpnia 2013

Pierwsza 30-ka w 2013

Czas już mnie goni i trzeba było zabrać się za długie wybiegania. Dzisiaj 30 km (w czwartek było 20), zmieściłem się w 3 godzinach (2:59:43). Trochę było ciepło, na szczęście przez połowę czasu słońce schowane było za chmurami. Wiaterek był delikatny. Oczywiście na maratonie trzeba będzie pobiec trochę szybciej i jeszcze trochę dłużej. Szybkości to jakoś nie miałem, bo niby przyspieszałem ale okazywało się, że te przyspieszenia to mnie tylko ratowały przed stratami i tak naprawdę wyszło, że średnio kręciłem się koło 6 minut na km. Na maratonie trzeba zejść do 5:40 no i jeszcze 12 km przebiec. Wkrótce (za tydzień?) spróbuję zrobić 35 km, czyli spróbuję "spotkać" ścianę. Takie tempo, przy takiej temperaturze, to jeszcze nie tragedia. Muszę jeszcze sobie "wbić" do głowy, żeby nie wyprzedzać zajęcy na 4h i powinno być dobrze.
Maks zrobił mi nawet zdjęcie i dowoził pepsi. Ten bieg był generalną próbą glukozy płynnej z apteki i ... próba wypadła pomyślnie - to właśnie zwykła płynna glukoza będzie moim paliwem zamiast specjalistycznych żeli. Na szczęście nic sobie nie obtarłem i nic szczególnie mnie nie boli po biegu, oczywiście zmęczenie jest.

wtorek, 20 sierpnia 2013

Trochę chłodniej, trochę deszczu ...

... i od razu lepsze wyniki w bieganiu. Dzisiaj zrobiłem 14 km w ciągu 1:15 h, co daje km w 5:23 a ostatnie dwa kilometry miałem po 5:15. To już jest coś.

poniedziałek, 19 sierpnia 2013

Trochę liczb

55 dni do XIV MP ... w tym tygodniu powinienem  nabiegać ... z 60 km. Czas wziąć się za bieganie, może tu będzie lepiej niż w szachach.
2000 odsłon na YT (przez ostatni miesiąc) - tu wreszcie nastąpiło "odbicie od dna", bo było już nawet 1500. Mam nadzieję, że w czasie roku szkolnego wrócę do przynajmniej 5000. Przez jeden dzień miałem 150 subskrypcji ale dzisiaj znów jest 149.
100 pompek - kto wie, może warto spróbować? Jest tam jeszcze link do 300 brzuszków.
Na wyprawkę szkolną synów wydałem dzisiaj ok. 500 zł, w sobotę na ciuchy w Bydgoszczy poszło ok. 1000 zł, jutro pójdzie na drewno ok. 1500 zł. Końca wydatków nie widać. (w perspektywie wyjazd na wesele) Nie widać również nowych źródeł dochodów.


niedziela, 18 sierpnia 2013

Gdzie jest dno?

Dzisiaj zagrałem w 45 edycji "Lata na Pałukach" i ... po cichu liczyłem, że wreszcie się "odbiję". Pierwsza partia z Przemkiem Hoffmanem, niezbyt wygodnym dla mnie zawodnikiem ale miałem inicjatywę, pilnowałem czasu i punkt. Druga partia z Mirosławem Sobczakiem z Gniezna, było dobrze ale gdzieś się pogubiłrem - zero. Trzecia z Weroniką Sydow, która oddała piona w debiucie i walczyła do końca ale wygrałem. Czwarta partia z juniorem z Nakła - był dobry, ale udaje mi się. Piąta partia z Przemkiem Sydowem - zagrał czarnymi Caro-Cann, stracił trochę czasu, stałem dobrze ale dopuściłem go do ataku. Otrzymał wygraną pozycję ale czasu miał mało i ... zapatował. Na tym się skończyło. Po krótkiej (niepotrzebnej) przerwie partia z Jarosławem Wiśniewskim, nic szczególnego nie grał ale nic nie wymyśliłem a czas leciał i coś do tego pomyliłem - przegrana. Następnie partia z Krauze - oddał figurę za dwa piony i było dobrze ale trochę długo myślałem i ... nastąpił krytyczny moment. Dotknął piona ale natychmiast go puścił i złapał wieżę. Gdyby musiał bić pionem, to tracił hetmana i by przegrał. Reklamowałem, wyparł się przed sędzią, było słowo przeciw słowu. Sędzia nakazał grać z jego kontynuacją, przegrałem. Przedostatnia runda z Lechem Schneiderem - zagrał gambit królewski. Udało mi się utrzymać piona przewagi ale straciłem dużo czasu. Lechu mocno kombinował ale pozycja się trzymała, ostatecznie wygrał ma czas. Ostatnia runda z juniorem. Pierwszy skończyłem - graliśmy obronę dwóch skoczków ale nie znał wariantów i dostał mata. Ostatecznie 4,5 punkta, miejsce ... nie wiem, ale pewnie 13, tak źle jeszcze nie było. Ładnie zagrał Jakub, w takim mocnym turnieju zdobył 3 punkty.

(21.08.2013)
Dopiero dzisiaj poznałem wyniki (ze strony LKS Gniezno) ... rzeczywiście byłem ... 13.

środa, 14 sierpnia 2013

Przelała się czara goryczy

Tak fajnie było wczoraj, chociaż jechałem pewien obaw, chociaż junior wziął mi piona ale ... partia skończyła się już w 15 posunięciu. Była naprawdę ładna - hiszpańska, czarnymi.
Dzisiaj jechałem zagrać dobrą partię i przeciwnik - Maciej Kaczyński z Włocławka (II+), na moje e4 zagrał g6, za chwilę b6. Czułem, że jest dobrze, że liczy tylko na kontrę i trzeba spokojnie zdobywać przestrzeń, zamykać jego gońce i będzie dobrze. Zdwoił mi piony ale uzyskałem półotwartą linię i miałem plan. Byłem ostrożny, myślałem, miałem dużo gorszy czas ale wiedziałem, że jak pozycja się wyjaśni, to czas nie będzie grał roli, bo jest dodawany. Jednak w krytycznym momencie zagrałem szybko i bez zastanowienia i ... straciłem wieżę. Kibice mówili, że mogłem bić w przelocie. Nie mogłem, bo jechał pionem e na raty ale przy szachu hetmanem na a1 wystarczyło się zasłonić hetmanem zamiast odchodzić królem i wtedy po wymianie hetmanów zwalniało się miejsce dla atakowanej wieży i inicjatywa była cały czas dla mnie. Gdybym wygrał, tę partię, byłbym piąty, gdybym zremisował - byłbym siódmy, góra ósmy. Przegrałem i spadłem na trzynastą pozycję. Straty w rankingu ... olbrzymie. Jednak ... spadł mi pewien kamień z serca. Wydaje się, iż teraz mógłbym już grać, bo mentalnie teraz czuję się dużo lepiej. Już się rozegrałem, już wszedłem "w rytm". Szkoda tego głupiego niedopatrzenia w ostatniej partii. Komputer pokazywał do tego miejsca lekką moją przewagę. Przynajmniej mogłem szybciej do domu wracać. Maks i Jakub też przegrali i wylądowali na końcu tabeli. Tak ... o tym turnieju trzeba szybko zapomnieć. Potencjał jest ... ale szansa została zmarnowana.
Po przyjeździe pobiegłem sobie dyszkę, już trzecią (!) w tym tygodniu. Wiało niesamowicie, na ósmym kilometrze - gdy miałem pod górkę i pod wiatr byłem bliski przejścia do marszu ale wytrzymałem. W rozmowie ze Zbigniewem Gęsickim, z Torunia, moim przeciwnikiem z pierwszej partii, który jest doświadczonym maratończykiem (2:58) dostałem kolejne potwierdzenie, że trzeba zacząć wolniej, tak aby nadrabiać dopiero w drugiej połówce. Nie dać się ponieść emocjom. No właśnie opanować emocje ... to jest to!

poniedziałek, 12 sierpnia 2013

Rozgrywam się

Piąty dzień turnieju, siódma runda, przeciwniczka o niższym rankingu Anna Żebrowska. Dokładnie przejrzałem jej partię z obecnym liderem (Budnikiem). Grała czarnymi obronę sycylijską, wariant smoczy i przegrała. Nawet łatwo mi było zapamiętać. Trochę mi było głupio ale postanowiłem grać według tego schematu a nawet powtórzyć partię, wraz z wynikiem :) Przy okazji ciekawiło mnie, kiedy przeciwniczka zmieni wariant. Przygotowany byłem na każdy wynik, chociaż oczywiście najlepiej wygrać. Gdyby jednak na początku zaproponowała remis, to wziąłbym. Akurat dzisiaj miała urodziny (widziałem jak składano jej życzenia a później sprawdziłem w serwisie turniejowym) i pewnie nie byłoby jej miło przegrać. Moi synowie grali w tej rundzie ze sobą, to moglibyśmy wcześniej wrócić do domu. Anna tym razem zagrała jednak pionem na a6 (czego nie zrobiła w partii z Budnikiem). Ja pamiętałem, że wskazane jest zagranie pionem na a4. Długo zastanawiałem się, w którą stronę roszować ale ostatecznie wybrałem krótką. Trzeba oddać, że przeciwniczka grała bardzo dobrze. Udało się jej zdobyć piona. Teoretycznie mógłbym szybko go odbić ale nie mogłem, bo bym stracił skoczka. Zatem przeszedłem do dłuższego odzyskiwania piona. Trochę mi pomogła, bo ustawiła trochę nieszczęśliwie hetmana (polując na kolejnego mojego piona). Wykorzystałem to i mimo piona mniej udało mi się "przymknąć" kilka jej figur, które nie grały a ja miałem przestrzeń i miałem nadzieję przynajmniej odbić piona. Był motyw, w którym "mogła" zdobyć jakość ale ... to by mi było bardzo na rękę, bo poszedłby na to jej aktywny goniec, jedyny obrońca jej króla i nie zdecydowała się na to (na jej szczęście). Później manewrowała drugim gońcem ale tylko rozwinęła mi piony i przygotowała wieżę do drogi. Wieże wymieniła i została z zamkniętym hetmanem i białopolowym gońcem. Od tego momentu czułem przewagę, byłem przekonany, że mam już lepszą. Ona musiała czekać a ja mogłem podciągać figury. W pewnym momencie postanowiła mnie skusić pionem ale gdybym go wziął, to bym wypuścił jej hetmana. Wtedy dłużej się zastanowiłem (miałem przewagę czasową) i wydawało mi się, że znalazłem drogę do zwycięstwa. Wymiana czarnapolowych gońców i wejście z szachem hetmanem i wtedy zabieram tego piona. Policzyłem wszystkie jej odejścia królem a tu ... zonk ... zapomniałem o tym, że wcale nie musi odchodzić królem, bo może się zasłonić pionem. Jednak i tak postanowiłem wziąć tego piona. Przeszliśmy do końcówki pionowo-hetmańskiej. Mógłbym co najwyżej powalczyć licząc na jej kiepski czas ale, to nie byłoby dżentelmeńskie zachowanie, szczególnie w dniu urodzin. Zatem skończyło się remisem ale z zaciętej uczciwej i sportowej gry, trwającej ponad 3 godziny. (zamiast 3 minut) Cieszę się, bo w tej partii już czułem "dobrą" własną grę. (szkoda, że tak późno)

niedziela, 11 sierpnia 2013

Tego turnieju już nie wygram.

Dzisiaj grałem dwie rundy. W piątej z juniorem Jakubem Napierałą - zagrał obronę dwóch skoczków i zaskoczył mnie wariantem z szybkim b5. Według teorii powinienem się wrócić gońcem na f1 ale ja zbiłem. Na szczęście nie udało mu się nic szczególnego wymyślić i uzyskał tylko wyrównanie. Później przekombinował, zamiast pionem zbił gońcem i w ostatniej chwili zauważyłem, że mogę się cofnąć skoczkiem a on ma związanego gońca i później już poszło gładko.
Runda szósta z Białorusinem Artemem Norovem, oj nie chciałem akurat w tej rundzie z nim grać. Spóźnił się prawie 10 minut, to już mnie wybija z rytmu. Grałem gambit budapesztański i wydaje mi się, że żadnego większego błędu nie zrobiłem. Powoli przestaje mi się podobać ten gambit. Nic szczególnego nie nastąpiło, gładko się rozwijał (znał ten wariant albo co?) przeszliśmy do gry środkowej ale on miał o wiele łatwiejszą grę. Ja miałem kłopoty z rozwojem. Ostatecznie jakoś się to rozwinęło i zacząłem trochę myśleć nad dalszą grą ale on cały czas grał aktywnie, gdyby grał chociaż z dwa asekuracyjne posunięcia, to może bym wyszedł na swoje. Ostatecznie zaatakował a ja na szczęście znalazłem kontrę i to ciekawą, z wejściem wieży na drugą linię. Widać, że zrobiło to na nim wrażenie, bo w końcu posiedział z pół godziny nad kolejnym ruchem. Tu musiał się też wykazać się odwagą, bo gdyby zagrał pasywnie, to miałby duże kłopoty. Grałem znów jedną z najdłuższych partii. Niestety przegrałem. Po sześciu rundach 3,5 pkt. ... cóż ... teraz wypada już chociaż powalczyć o przyzwoity ranking, taki żeby nie spadł za bardzo.

sobota, 10 sierpnia 2013

Ogrywam małe dziewczynki ... ledwo

Nie tak miał się toczyć ten turniej. Wczoraj z juniorem grałem białymi obronę francuską. Ponieważ nie pamiętałem dobrego wariantu, to zagrałem wariant wymienny. Junior trzymał się dobrze, partia rozwijała się równo, groźby przeskakiwały ze skrzydła na skrzydło. Raz mógł przechwycić inicjatywę ale zrobił asekuracyjny ruch. Wydawało mi się, że mam ewidentnie lepszą i wystarczy przejść do końcówki, bo zostanie z izolowanym pionem, do którego będę miał bliżej. Powymieniałem wieże i zostaliśmy z lekkimi figurami - ja dwa gońce i skoczek, on dwa skoczki i goniec ... mogło być wszystko, dużo liczenia a czasu już nie tak dużo. Zatem zacząłem wymieniać, bo robiło się niebezpiecznie. Ostatecznie on został z gońcem a ja ze skoczkiem. Niestety ja miałem piony na a4 i c4 a on miał gońca białopolowego i nie wiedziałem, czy ryzykować utratę tych pionów i szarżować pionem d, czy też ich bronić? Znalazłem sposób jak bronić pionów, on ruszył królem do przodu ... i teraz myślę, trzeba go było puścić ... bo w sumie i tak bym go mógł zatrzymać stając na czarnym polu a on nie mógłby zostawić mojego wolnego piona na d5. Ale ... dałem się wciągnąć i za daleko odszedłem królem i wkradł się gońcem na piona a4. No to ja zabrałem się za jego piony na czarnych polach i było "boksowanie" i nerwówka. Ostatecznie zostało po figurze i pionie i nie ryzykowałem dalej ... doprowadziłem do gołych króli i remis. Zrobiliśmy gdzieś z 80 posunięć i graliśmy może najdłużej. 
Dzisiaj, przeciwnik znów teoretycznie słabszy otworzył ... gambitem królewskim i ... w głowie pustka, więc zacząłem improwizować. W ósmym posunięciu liczyłem chyba z pół godziny a i tak odpowiedzi nie przewidziałem. Na szczęście znalazłem dobrą odpowiedź. Poszedłem na pionkożerstwo ... i wszystko się trzymało, tylko moje dwie wieże i skoczek nie grały. Jednak gdy sprawdzałem na komputerze przewaga była duża, czyli dobrze wybrałem. Raz tylko nie wykorzystałem szansy na rozwój drugiego skoczka, bo nie zauważyłem że przeciwnik nie mógł brać mojego teoretycznie niebronionego, bo straciłby jakość (ślepota) ale i tak wybrnąłem z tarapatów. Później przeciwnik też jeszcze nie wykorzystał szansy. Ostatecznie do końcówki przeszedłem  ze skoczkiem i trzema pionami za wieżę, czyli lepszej ... i tu się dopiero zaczęło. Niby zdobyłem jeszcze jednego piona i już wygrana była ... banalna a tu ... pustka w głowie, kilka bezcelowych posunięć i ... niepotrzebna wymiana wież  ... i w końcu ... przegrana ....
Czwarta runda z Dominiką Włoch (rocznik 2000) - partia włoska, białymi. No przecież niby jestem ekspertem. Gramy szybko, dziewczynka gra jakby znała ... ja liczę, że gdzieś się pomyli ... a to ja się mylę, zamiast szachować hetmanem na a3, szachuję na b4 a dziewczynka jak z automatu znajduje pion c5, muszę bić, to ona pion d6 i już wydaje się, że wyjdzie na lepszą pozycję. Wielu kibiców obserwowało. Na szczęście jeszcze mam silne posunięcia i ostatecznie dochodzi do końcówki, gdzie ja zostaję z hetmanem a dziewczynka z dwoma wieżami ale jej król nie ma się gdzie schować. Jeszcze mała pułapka ale nie daje się nabrać. Usilnie proponuje remis a ja odrzucam. Gdyby zostawiła te wieże na 8 linii to bym jej nie ruszył i musiałbym zadowolić się tym remisem ale rusza wieżą i wieże się rozdzielają i ... po niej. Dużo szczęścia miałem.

czwartek, 8 sierpnia 2013

Więcej szczęścia, niż rozumu ...

Dzisiaj rozpoczęły się 66 Mistrzostwa Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Nakle nad Notecią. Gram w grupie B, (bo wymyśliłem sobie wygrać trochę kasy) długo byłem numerem jeden na liście startowej ale ostatecznie wystartowałem z drugiego miejsca. Z założenia w pierwszej partii miało być łatwe zwycięstwo i szybki powrót do domu ... a walczyłem ponad 3 godziny i przez pewien czas miałem przegraną. Zbigniew Gęsicki z Torunia zagrał wariant wymienny partii hiszpańskiej (chcąc upraszczać), nie pamiętałem posunięcia Hd6 i postawiłem tam gońca. W pewnym momencie zaryzykowałem, licząc na błąd przeciwnika i zagrałem ryzykowne (mając tego świadomość) Wh5 i przeciwnik znalazł prawidłową kontynuację i straciłem jakość, dostałem przegraną i miałem tego świadomość. Po małej niedokładności przeciwnika zdobyłem piona i zaproponowałem remis, przeciwnik się nie zgodził. Zrobił drugą niedokładność, zdobyłem drugiego piona i już poczułem duże szanse na remis. Od tego momentu postanowiłem robić ostrożnie posunięcia, aby nie zaprzepaścić przynajmniej połówki punktu ... i kolejna niedokładność przeciwnika i mając już trzy piony za jakość, poczułem wiatr w żaglach. Teraz już miałem pomysły jak grać i ostatecznie wygrałem. Przeciwnik poddał się po 60 posunięciu, ruch przed matem, grał do końca. Ja dostałem nauczkę, że nie można lekceważyć przeciwników. Wróciłem z dalekiej podróży, jestem  jeszcze w grze :)

piątek, 2 sierpnia 2013

Plażing

Takie to były wakacje a właściwie reklamy w sezonie 2013. W tym roku byliśmy we Władku, czyli Władysławowie. Dwa razy plażowaliśmy i to wcale nie tak długo i to wcale nie w jakimś skwarze a i tak starczyło do niezłego "przysmażenia" na plażingu.
Zapisałem się do Nakła, tym razem do turnieju B, w tej chwili jest 33 zawodników a ja jestem na pierwszym miejscu listy startowej. Nie ukrywam, iż chciałbym ten turniej wygrać, chociaż wiem, że wcale łatwo nie będzie. Zostało sześć dni.